«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που ζούμε οι Βουλευτές το τελευταίο διάστημα σίγουρα δεν θα μπορούσαμε να το φανταστούμε ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μας. Η βίαιη αναδιάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας μας βρίσκει συμμέτοχους και δεν φοβάμαι να το πω και συνένοχους είτε εκουσίως είτε ακουσίως.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κλήθηκε από το 2009 να διαχειριστεί μια εξαιρετικά σοβαρή και πολλαπλή κρίση, κρίση οικονομική, κρίση δημοσιονομική, κρίση στη διεθνή αξιοπιστία της χώρας.
Η Κυβέρνηση έκανε συγκεκριμένες επιλογές που μας οδήγησαν στην Τρόικα και στο Μνημόνιο.
Δεν διαπραγματεύτηκε αποτελεσματικά, δεν έθεσε πολιτικούς όρους και τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο μεγάλο αδιέξοδο που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα και ο ελληνικός λαός.
Η κρίση πλέον, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είναι μόνο οικονομική.
Είναι πρωτίστως πολιτική και κοινωνική.
Ένα χρόνο μετά δύο είναι οι βασικές διαπιστώσεις.
Πρώτον, οι στόχοι του μνημονίου δεν βγήκαν, με αποτέλεσμα να είμαστε πάλι με την πλάτη στον τοίχο.
Δεύτερον, αφού δεν πετύχαμε τους στόχους το πρόβλημα στη διεθνή αξιοπιστία της χώρας παραμένει και δυσκολεύει αφάνταστα τη διαπραγματευτική μας θέση απέναντι στους εταίρους και πιστωτές μας.
Για όλα αυτά ποιος ή τι ευθύνεται;
Ευθύνονται οι χρόνιες αδυναμίες, στρεβλώσεις και παθογένειες του ελληνικού κράτους; Ασφαλώς ευθύνονται.
Ευθύνεται το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης; Ασφαλώς και ευθύνεται. Ευθύνονται οι αστοχίες άλλων τομέων της κυβερνητικής πολιτικής; Ασφαλώς ναι.
Σε όλο αυτό το διάστημα η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ χτύπησε πολλές φορές το καμπανάκι του κινδύνου.
Θέσαμε θέματα λειτουργίας των δημοκρατικών διαδικασιών.
Ασκήσαμε κριτική στα φαινόμενα αναποτελεσματικότητας.
Είχαμε επισημάνει ότι η Κυβέρνηση καταπιάστηκε με τα εύκολα και όχι με τα δύσκολα.
Δεν μας ακούσατε, κύριοι Υπουργοί, και τώρα μας καλείτε να επικυρώσουμε τα λάθη σας και τις παραλείψεις σας.
Και οι πολίτες δικαίως μας απευθύνουν ένα πολύ σκληρό κατηγορώ, πολλές φορές και ισοπεδωτικό.
Βλέπουμε τι γίνεται σήμερα στην Αθήνα. Εδώ στην Αίθουσα μιλάμε για έναν οικονομικό πόλεμο που πρέπει να αντιμετωπίσει η Βουλή και έξω ο ελληνικός λαός αυτή τη στιγμή, πάρα πολλοί συμπολίτες βιώνουν έναν άλλο πόλεμο, μια άλλη κατάσταση στην Αθήνα.
Το δικαιούνται αυτό οι πολίτες, να μας αμφισβητούν; Θα έλεγα ότι το δικαιούνται, γιατί είναι οι εντολείς μας. Είναι οι εντολείς του πολιτεύματος και ορθώς ζητάνε λογοδοσία.
Κοιτάξτε γύρω σας, κύριε Υπουργέ, και πείτε μου.
Είναι αυτός ο λαός γραπωμένος στη βολή του; Όχι.
Έδειξε ανοχή και αντοχή σε μέτρα πρωτόγνωρα και δυσβάσταχτα. Άρα, έχετε μπροστά σας έναν λαό ώριμο και έτοιμο να παλέψει, έτοιμο να δώσει τη μάχη για τη χώρα.
Η ελληνική κοινωνία είναι πολύ πιο μπροστά από αυτό το πολιτικό σύστημα.
Αυτό που χρειάζεται είναι εθνική ηγεσία, αποτελεσματική κυβέρνηση, κοινωνική δικαιοσύνη, δίκτυο στήριξης και αλληλεγγύης.
Πρώτον, εθνική ηγεσία που να διαθέτει σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης με αρχή, μέση και τέλος, ηγεσία που να είναι αφοσιωμένη και δεσμευμένη στην υπεράσπιση της χώρας και των συμφερόντων του ελληνικού λαού σε κάθε διαπραγμάτευση. Δεύτερον, κυβέρνηση συντονισμένη με συγκεκριμένες στοχεύσεις, που λειτουργεί με διαφάνεια και λογοδοσία, ανοιχτή στο διάλογο με όλο βέβαια το πολιτικό σύστημα και τον ελληνικό λαό.
Τρίτον, κοινωνική δικαιοσύνη με δίκαιη κατανομή βαρών και υποχρεώσεων σε όλους και όχι μόνο στους ίδιους και τους πιο αδύναμους. Το είπατε, κύριε Υπουργέ -και αυτό είναι ευχάριστο- ότι σύντομα θα δούμε ένα νέο φορολογικό σύστημα και ελπίζω να αποτελέσει μία τομή στην πολιτική μας ιστορία.
Τέταρτον, δίκτυο στήριξης και αλληλεγγύης, για να μην είναι στην κρίση ο καθένας μόνος του, αντιμέτωπος με το πρόβλημά του, με την απειλή της φτώχειας, της ανεργίας, της υποβάθμισης της ζωής τους.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φάνηκε να ανοίγει μια χαραμάδα ελπίδας και αυτή είναι η τεράστια ευθύνη της. Είναι σίγουρα θετικά τα πρώτα βήματα άλλης πολιτικής που είδαμε.
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και ο εφαρμοστικός νόμος, δηλαδή το πλαίσιο που αλλάζει την υπόσταση της χώρας, είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης του προηγούμενου οικονομικού επιτελείου.
Κύριοι Υπουργοί,
δεν μας αρέσει το μεσοπρόθεσμο,
δεν μας αρέσει ο εφαρμοστικός νόμος.
Και δεν μας αρέσει, γιατί δεν είναι η λύση στο πρόβλημα της χώρας.
Είναι πολύ σκληρό, είναι πολύ άδικο και το χειρότερο, δεν είναι αποτελεσματικό. Από τη μία η φοροκαταιγίδα και από την άλλη οι αποκρατικοποιήσεις.
Δεν θα πω πολλά λόγια για το περιεχόμενο, μια και στη λογική του κατ’ επείγοντος δεν έχουμε πολλές δυνατότητες.
Θα πω όμως, κύριε Υπουργέ, ότι πρέπει να δείτε δυο σημεία.
Δεν μπορεί σε αυτή τη φοροκαταιγίδα να μη λάβετε σοβαρά υπ' όψιν σας ότι θα πρέπει να πληρώσουν άνθρωποι που σήμερα είναι άνεργοι.
Στο τέλος του 2010, στις αρχές του 2011, έχουν χάσει την εργασία τους και εμείς τους ζητάμε να πληρώσουν.
Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να το δείτε.
Δεύτερον, ένα πολύ σημαντικό θέμα που αφορά την άλλη Ελλάδα, εννοώ την Ελλάδα έξω από την Αττική, την Ελλάδα της περιφέρειας και οι συνάδελφοι της συμπολίτευσης που έχουν θέσει πάρα πολλές φορές, είναι το θέμα της εξίσωσης του πετρελαίου θέρμανσης με κίνησης, που ο εφαρμοστικός νόμος το φέρνει στο 80%. Γνωρίζετε τι μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό για όλα τα νοικοκυριά σε όλη την Ελλάδα και βέβαια μέσα στον εφαρμοστικό νόμο δίνεται η δυνατότητα σε εσάς στον Υπουργό να δώσετε ένα επίδομα θέρμανσης αργότερα. Πρέπει να δείτε και το επίδομα θέρμανσης στους αγρότες. Δεν μπορεί να μιλάμε σε αυτή την οικονομική κρίση ότι πρέπει να στηρίξουμε τον πρωτογενή τομέα, πρέπει να αλλάξουμε την παραγωγική βάση της χώρας, το λέμε είκοσι χρόνια και σε αυτή τη χώρα δεν κάναμε ποτέ πολιτικές στον πρωτογενή τομέα. Και σήμερα είναι ο μόνος τομέας μαζί με πολύ λίγο τις εξαγωγικές εταιρίες ορυκτού πλούτου κυρίως οι οποίες κινούνται. Άρα, θα πρέπει να λάβετε πολύ σοβαρά υπ' όψιν σας όχι στη λογική στήριξης του αγροτικού εισοδήματος αλλά λόγω αναπτυξιακού χαρακτήρα και οικονομικής στήριξης της χώρας να πάρετε πολύ σοβαρά υπ' όψιν σας το επίδομα αγροτικού πετρελαίου.
Βέβαια έχουμε και το τεράστιο θέμα των αποκρατικοποιήσεων.
Το έθεσαν πάρα πολλοί συνάδελφοι και από τη συμπολίτευση και την αντιπολίτευση και, κύριε Υπουργέ, είναι κεντρικό θέμα.
Για μένα έχει και ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο.
Για τη δεξιά παράταξη μπορεί να μην έχει αλλά πιστεύω ότι είναι και θέμα οικονομικό και θέμα αναπτυξιακό. Τα είπατε και εσείς στις τοποθετήσεις σας. Ο λαός σήμερα αγανακτεί και για το εισόδημά του και γιατί αλλάζει το επίπεδο ζωής του αλλά και οι περισσότεροι Έλληνες αγωνιούν. Και αυτό που μας ρωτούν, κύριε Υπουργέ, είναι: Πωλείται η Ελλάς; Αυτό βλέπουν στον ξένο Τύπο, αυτά είναι τα μηνύματα, αυτός είναι ο προβληματισμός και σε όποιες χώρες έχει πάει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει κάνει συγκεκριμένες πολιτικές.
Θα σας θέσω, κύριε Υπουργέ, το ερώτημα που σας έχουν θέσει πάρα πολλοί και το έθεσα και στον προκάτοχό σας. Μας φέρατε το μεσοπρόθεσμο με τις αποκρατικοποιήσεις και κάποια ποσοστά. Εγώ θα ρωτήσω για τη ΛΑΡΚΟ. Γνωρίζω πάρα πολύ καλά την επιχείρηση. Λέει μέσα το μεσοπρόθεσμο για 55%. Ρώτησα και τον προκάτοχό σας, ρωτώ και εσάς. Πώς προέκυψε αυτό το νούμερο; Ποιος το αποφάσισε; Με ποιους συζήτησε το οικονομικό επιτελείο; Με ποια κριτήρια; Με ποιες μελέτες; Βλέπουμε ποσοστά εδώ και θέλουμε να μας πείτε αν είναι δεσμευμένα τα ποσοστά αυτά στις αποκρατικοποιήσεις. Πώς το οικονομικό επιτελείο αποφάσισε με αυτόν τον τρόπο; Αποφασίζει στη ΛΑΡΚΟ 55%. Και γιατί δεν είναι 35%, δεν είναι 75%, δεν είναι κάτι άλλο; Μια ποια λογική;
Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, επειδή εδώ τρεις μέρες έγινε ουσιαστική κουβέντα και το ερώτημα που ετίθετο και από την κοινωνία και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και από το Σώμα εδώ ήταν αν θα πρέπει να στηρίξουμε το μεσοπρόθεσμο ή όχι ή θα πρέπει να το καταψηφίσουμε.
Θα πρέπει να σας πω ειλικρινά ότι δεν ξέρω αν το δίλημμα της χρεοκοπίας είναι ένα απλό δίλημμα ή είναι ένας απλός εκβιασμός.
Οι αντιθέσεις στους κόλπους της Ευρώπης δεν είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού.
Εγώ προσωπικά δηλώνω ξεκάθαρα ότι δεν θέλω να δώσω την ευκαιρία σε αυτούς που έχουν επενδύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια να κερδίζουν στην πλάτη μου από τη χρεοκοπία της χώρας μου.
Όμως, κύριε Υπουργέ,
η ανησυχία των πολιτών έχει να κάνει με ζητήματα ζωτικά
με την εθνική κυριαρχία και την ασφάλεια,
με το δημόσιο συμφέρον,
με τη διαφάνεια και τη νομιμότητα όλης αυτής της διαδικασίας που ανατρέπει τη ζωή και τα όνειρα των πολιτών.
Κύριε Υπουργέ, μας είπατε ότι το Μεσοπρόθεσμο και ο Εφαρμοστικός Νόμος διασφαλίζουν την εκταμίευση της πέμπτης δόσης, σταθεροποιούν την κατάσταση για τους επόμενους μήνες και συμβάλλουν στην ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας μας, μέχρι να πάμε στη διαπραγμάτευση για το Μνημόνιο II το φθινόπωρο.
Το γνωρίζετε καλύτερα από μας ότι αυτή η διαπραγμάτευση θα είναι η πιο κρίσιμη στη μεταπολεμική μας Ιστορία.
Εμείς, έστω και με το πιστόλι στον κρόταφο, να σας δώσουμε το εισιτήριο να πάτε στη διαπραγμάτευση. Εσείς δεσμευτείτε ότι θα δώσετε τη μάχη.
Κύριοι Υπουργοί της νέας Κυβέρνησης,
ανατρέψτε τα γεγονότα πριν να είναι αργά,
ηγηθείτε και προστατεύστε τη χώρα,
διαπραγματευθείτε για το συμφέρον της,
παλέψτε, όπως αξίζει στην ιστορία των αγώνων της,
δώστε το όραμα που λείπει σ’ έναν λαό μαχητή.
Και θα ήθελα κλείνοντας να απευθυνθώ στις ηγεσίες των άλλων κομμάτων και να πω ότι πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Γιατί αποστολή των ηγεσιών είναι να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο. Αν δεν θέλουν κι αν δεν μπορούν, δεν έχουν λόγο ύπαρξης.
Σας ευχαριστώ πολύ»
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κλήθηκε από το 2009 να διαχειριστεί μια εξαιρετικά σοβαρή και πολλαπλή κρίση, κρίση οικονομική, κρίση δημοσιονομική, κρίση στη διεθνή αξιοπιστία της χώρας.
Η Κυβέρνηση έκανε συγκεκριμένες επιλογές που μας οδήγησαν στην Τρόικα και στο Μνημόνιο.
Δεν διαπραγματεύτηκε αποτελεσματικά, δεν έθεσε πολιτικούς όρους και τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο μεγάλο αδιέξοδο που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα και ο ελληνικός λαός.
Η κρίση πλέον, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είναι μόνο οικονομική.
Είναι πρωτίστως πολιτική και κοινωνική.
Ένα χρόνο μετά δύο είναι οι βασικές διαπιστώσεις.
Πρώτον, οι στόχοι του μνημονίου δεν βγήκαν, με αποτέλεσμα να είμαστε πάλι με την πλάτη στον τοίχο.
Δεύτερον, αφού δεν πετύχαμε τους στόχους το πρόβλημα στη διεθνή αξιοπιστία της χώρας παραμένει και δυσκολεύει αφάνταστα τη διαπραγματευτική μας θέση απέναντι στους εταίρους και πιστωτές μας.
Για όλα αυτά ποιος ή τι ευθύνεται;
Ευθύνονται οι χρόνιες αδυναμίες, στρεβλώσεις και παθογένειες του ελληνικού κράτους; Ασφαλώς ευθύνονται.
Ευθύνεται το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης; Ασφαλώς και ευθύνεται. Ευθύνονται οι αστοχίες άλλων τομέων της κυβερνητικής πολιτικής; Ασφαλώς ναι.
Σε όλο αυτό το διάστημα η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ χτύπησε πολλές φορές το καμπανάκι του κινδύνου.
Θέσαμε θέματα λειτουργίας των δημοκρατικών διαδικασιών.
Ασκήσαμε κριτική στα φαινόμενα αναποτελεσματικότητας.
Είχαμε επισημάνει ότι η Κυβέρνηση καταπιάστηκε με τα εύκολα και όχι με τα δύσκολα.
Δεν μας ακούσατε, κύριοι Υπουργοί, και τώρα μας καλείτε να επικυρώσουμε τα λάθη σας και τις παραλείψεις σας.
Και οι πολίτες δικαίως μας απευθύνουν ένα πολύ σκληρό κατηγορώ, πολλές φορές και ισοπεδωτικό.
Βλέπουμε τι γίνεται σήμερα στην Αθήνα. Εδώ στην Αίθουσα μιλάμε για έναν οικονομικό πόλεμο που πρέπει να αντιμετωπίσει η Βουλή και έξω ο ελληνικός λαός αυτή τη στιγμή, πάρα πολλοί συμπολίτες βιώνουν έναν άλλο πόλεμο, μια άλλη κατάσταση στην Αθήνα.
Το δικαιούνται αυτό οι πολίτες, να μας αμφισβητούν; Θα έλεγα ότι το δικαιούνται, γιατί είναι οι εντολείς μας. Είναι οι εντολείς του πολιτεύματος και ορθώς ζητάνε λογοδοσία.
Κοιτάξτε γύρω σας, κύριε Υπουργέ, και πείτε μου.
Είναι αυτός ο λαός γραπωμένος στη βολή του; Όχι.
Έδειξε ανοχή και αντοχή σε μέτρα πρωτόγνωρα και δυσβάσταχτα. Άρα, έχετε μπροστά σας έναν λαό ώριμο και έτοιμο να παλέψει, έτοιμο να δώσει τη μάχη για τη χώρα.
Η ελληνική κοινωνία είναι πολύ πιο μπροστά από αυτό το πολιτικό σύστημα.
Αυτό που χρειάζεται είναι εθνική ηγεσία, αποτελεσματική κυβέρνηση, κοινωνική δικαιοσύνη, δίκτυο στήριξης και αλληλεγγύης.
Πρώτον, εθνική ηγεσία που να διαθέτει σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης με αρχή, μέση και τέλος, ηγεσία που να είναι αφοσιωμένη και δεσμευμένη στην υπεράσπιση της χώρας και των συμφερόντων του ελληνικού λαού σε κάθε διαπραγμάτευση. Δεύτερον, κυβέρνηση συντονισμένη με συγκεκριμένες στοχεύσεις, που λειτουργεί με διαφάνεια και λογοδοσία, ανοιχτή στο διάλογο με όλο βέβαια το πολιτικό σύστημα και τον ελληνικό λαό.
Τρίτον, κοινωνική δικαιοσύνη με δίκαιη κατανομή βαρών και υποχρεώσεων σε όλους και όχι μόνο στους ίδιους και τους πιο αδύναμους. Το είπατε, κύριε Υπουργέ -και αυτό είναι ευχάριστο- ότι σύντομα θα δούμε ένα νέο φορολογικό σύστημα και ελπίζω να αποτελέσει μία τομή στην πολιτική μας ιστορία.
Τέταρτον, δίκτυο στήριξης και αλληλεγγύης, για να μην είναι στην κρίση ο καθένας μόνος του, αντιμέτωπος με το πρόβλημά του, με την απειλή της φτώχειας, της ανεργίας, της υποβάθμισης της ζωής τους.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φάνηκε να ανοίγει μια χαραμάδα ελπίδας και αυτή είναι η τεράστια ευθύνη της. Είναι σίγουρα θετικά τα πρώτα βήματα άλλης πολιτικής που είδαμε.
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και ο εφαρμοστικός νόμος, δηλαδή το πλαίσιο που αλλάζει την υπόσταση της χώρας, είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης του προηγούμενου οικονομικού επιτελείου.
Κύριοι Υπουργοί,
δεν μας αρέσει το μεσοπρόθεσμο,
δεν μας αρέσει ο εφαρμοστικός νόμος.
Και δεν μας αρέσει, γιατί δεν είναι η λύση στο πρόβλημα της χώρας.
Είναι πολύ σκληρό, είναι πολύ άδικο και το χειρότερο, δεν είναι αποτελεσματικό. Από τη μία η φοροκαταιγίδα και από την άλλη οι αποκρατικοποιήσεις.
Δεν θα πω πολλά λόγια για το περιεχόμενο, μια και στη λογική του κατ’ επείγοντος δεν έχουμε πολλές δυνατότητες.
Θα πω όμως, κύριε Υπουργέ, ότι πρέπει να δείτε δυο σημεία.
Δεν μπορεί σε αυτή τη φοροκαταιγίδα να μη λάβετε σοβαρά υπ' όψιν σας ότι θα πρέπει να πληρώσουν άνθρωποι που σήμερα είναι άνεργοι.
Στο τέλος του 2010, στις αρχές του 2011, έχουν χάσει την εργασία τους και εμείς τους ζητάμε να πληρώσουν.
Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να το δείτε.
Δεύτερον, ένα πολύ σημαντικό θέμα που αφορά την άλλη Ελλάδα, εννοώ την Ελλάδα έξω από την Αττική, την Ελλάδα της περιφέρειας και οι συνάδελφοι της συμπολίτευσης που έχουν θέσει πάρα πολλές φορές, είναι το θέμα της εξίσωσης του πετρελαίου θέρμανσης με κίνησης, που ο εφαρμοστικός νόμος το φέρνει στο 80%. Γνωρίζετε τι μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό για όλα τα νοικοκυριά σε όλη την Ελλάδα και βέβαια μέσα στον εφαρμοστικό νόμο δίνεται η δυνατότητα σε εσάς στον Υπουργό να δώσετε ένα επίδομα θέρμανσης αργότερα. Πρέπει να δείτε και το επίδομα θέρμανσης στους αγρότες. Δεν μπορεί να μιλάμε σε αυτή την οικονομική κρίση ότι πρέπει να στηρίξουμε τον πρωτογενή τομέα, πρέπει να αλλάξουμε την παραγωγική βάση της χώρας, το λέμε είκοσι χρόνια και σε αυτή τη χώρα δεν κάναμε ποτέ πολιτικές στον πρωτογενή τομέα. Και σήμερα είναι ο μόνος τομέας μαζί με πολύ λίγο τις εξαγωγικές εταιρίες ορυκτού πλούτου κυρίως οι οποίες κινούνται. Άρα, θα πρέπει να λάβετε πολύ σοβαρά υπ' όψιν σας όχι στη λογική στήριξης του αγροτικού εισοδήματος αλλά λόγω αναπτυξιακού χαρακτήρα και οικονομικής στήριξης της χώρας να πάρετε πολύ σοβαρά υπ' όψιν σας το επίδομα αγροτικού πετρελαίου.
Βέβαια έχουμε και το τεράστιο θέμα των αποκρατικοποιήσεων.
Το έθεσαν πάρα πολλοί συνάδελφοι και από τη συμπολίτευση και την αντιπολίτευση και, κύριε Υπουργέ, είναι κεντρικό θέμα.
Για μένα έχει και ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο.
Για τη δεξιά παράταξη μπορεί να μην έχει αλλά πιστεύω ότι είναι και θέμα οικονομικό και θέμα αναπτυξιακό. Τα είπατε και εσείς στις τοποθετήσεις σας. Ο λαός σήμερα αγανακτεί και για το εισόδημά του και γιατί αλλάζει το επίπεδο ζωής του αλλά και οι περισσότεροι Έλληνες αγωνιούν. Και αυτό που μας ρωτούν, κύριε Υπουργέ, είναι: Πωλείται η Ελλάς; Αυτό βλέπουν στον ξένο Τύπο, αυτά είναι τα μηνύματα, αυτός είναι ο προβληματισμός και σε όποιες χώρες έχει πάει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει κάνει συγκεκριμένες πολιτικές.
Θα σας θέσω, κύριε Υπουργέ, το ερώτημα που σας έχουν θέσει πάρα πολλοί και το έθεσα και στον προκάτοχό σας. Μας φέρατε το μεσοπρόθεσμο με τις αποκρατικοποιήσεις και κάποια ποσοστά. Εγώ θα ρωτήσω για τη ΛΑΡΚΟ. Γνωρίζω πάρα πολύ καλά την επιχείρηση. Λέει μέσα το μεσοπρόθεσμο για 55%. Ρώτησα και τον προκάτοχό σας, ρωτώ και εσάς. Πώς προέκυψε αυτό το νούμερο; Ποιος το αποφάσισε; Με ποιους συζήτησε το οικονομικό επιτελείο; Με ποια κριτήρια; Με ποιες μελέτες; Βλέπουμε ποσοστά εδώ και θέλουμε να μας πείτε αν είναι δεσμευμένα τα ποσοστά αυτά στις αποκρατικοποιήσεις. Πώς το οικονομικό επιτελείο αποφάσισε με αυτόν τον τρόπο; Αποφασίζει στη ΛΑΡΚΟ 55%. Και γιατί δεν είναι 35%, δεν είναι 75%, δεν είναι κάτι άλλο; Μια ποια λογική;
Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, επειδή εδώ τρεις μέρες έγινε ουσιαστική κουβέντα και το ερώτημα που ετίθετο και από την κοινωνία και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και από το Σώμα εδώ ήταν αν θα πρέπει να στηρίξουμε το μεσοπρόθεσμο ή όχι ή θα πρέπει να το καταψηφίσουμε.
Θα πρέπει να σας πω ειλικρινά ότι δεν ξέρω αν το δίλημμα της χρεοκοπίας είναι ένα απλό δίλημμα ή είναι ένας απλός εκβιασμός.
Οι αντιθέσεις στους κόλπους της Ευρώπης δεν είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού.
Εγώ προσωπικά δηλώνω ξεκάθαρα ότι δεν θέλω να δώσω την ευκαιρία σε αυτούς που έχουν επενδύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια να κερδίζουν στην πλάτη μου από τη χρεοκοπία της χώρας μου.
Όμως, κύριε Υπουργέ,
η ανησυχία των πολιτών έχει να κάνει με ζητήματα ζωτικά
με την εθνική κυριαρχία και την ασφάλεια,
με το δημόσιο συμφέρον,
με τη διαφάνεια και τη νομιμότητα όλης αυτής της διαδικασίας που ανατρέπει τη ζωή και τα όνειρα των πολιτών.
Κύριε Υπουργέ, μας είπατε ότι το Μεσοπρόθεσμο και ο Εφαρμοστικός Νόμος διασφαλίζουν την εκταμίευση της πέμπτης δόσης, σταθεροποιούν την κατάσταση για τους επόμενους μήνες και συμβάλλουν στην ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας μας, μέχρι να πάμε στη διαπραγμάτευση για το Μνημόνιο II το φθινόπωρο.
Το γνωρίζετε καλύτερα από μας ότι αυτή η διαπραγμάτευση θα είναι η πιο κρίσιμη στη μεταπολεμική μας Ιστορία.
Εμείς, έστω και με το πιστόλι στον κρόταφο, να σας δώσουμε το εισιτήριο να πάτε στη διαπραγμάτευση. Εσείς δεσμευτείτε ότι θα δώσετε τη μάχη.
Κύριοι Υπουργοί της νέας Κυβέρνησης,
ανατρέψτε τα γεγονότα πριν να είναι αργά,
ηγηθείτε και προστατεύστε τη χώρα,
διαπραγματευθείτε για το συμφέρον της,
παλέψτε, όπως αξίζει στην ιστορία των αγώνων της,
δώστε το όραμα που λείπει σ’ έναν λαό μαχητή.
Και θα ήθελα κλείνοντας να απευθυνθώ στις ηγεσίες των άλλων κομμάτων και να πω ότι πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Γιατί αποστολή των ηγεσιών είναι να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο. Αν δεν θέλουν κι αν δεν μπορούν, δεν έχουν λόγο ύπαρξης.
Σας ευχαριστώ πολύ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου