Τo μήνυμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς είναι πάντοτε επίκαιρο όσο διαρκεί ο αγώνας των εργαζομένων για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας και δημοκρατίας.
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με τις συνέπειες της μεγάλης δημοσιονομικής κρίσης. Οι εργαζόμενοι βιώνουν μια έντονη ανασφάλεια για το σήμερα και το αύριο. Ο εφιάλτης της ανεργίας χτυπάει την πόρτα σε χιλιάδες νοικοκυριά. Η οικονομία βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Οι πολίτες της χώρας μας σηκώνουν βάρη που δεν τους αναλογούν.
Τα αίτια της κατάστασης που ζούμε όλοι σήμερα έχουν τις ρίζες τους και εκτός και εντός της χώρας. Από τη μια πλευρά η διεθνής κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος που μετατράπηκε σε δημοσιονομική κρίση για πολλά κράτη οφείλεται στις πολιτικές του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που άφησε τις αγορές να λειτουργούν ασύδοτα και χωρίς κανόνες. Από την άλλη πλευρά η χώρα μας βρέθηκε ανοχύρωτη και ευάλωτη απέναντι σε αυτή την κρίση λόγω των χρεοκοπημένων επιλογών από κυβερνήσεις του χτες και ιδιαίτερα από τις κυβερνήσεις Καραμανλή.
Για τους λόγους αυτούς η αντιμετώπιση της κρίσης έχει δύο μέτωπα σήμερα. Το διεθνές και το εσωτερικό.
Στο διεθνές και ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό επίπεδο χρειάζεται να αντιληφθούν οι κυρίαρχες δυνάμεις ότι οι καθυστερήσεις και οι παλινωδίες στη λήψη καίριων αποφάσεων εντείνουν την κρίση και ότι οι εγωιστικοί εθνικισμοί τους υπονομεύουν την έξοδο από αυτήν. Οι συνταγές που προτείνουν βασίζονται σε οικονομικά δόγματα που αδυνατούν να δώσουν λύση, αφού απουσιάζουν τα στοιχεία της ουσιαστικής αλληλεγγύης, του ρεαλισμού και της ευθύνης.
Στο εσωτερικό επίπεδο χρειάζεται σήμερα ριζική αλλαγή του κράτους, των δομών της οικονομίας και του μοντέλου ανάπτυξης της χώρας. Χρειάζεται σύγκρουση με όλες εκείνες τις δυνάμεις που έχουν συμφέρον από τη διαιώνιση της διαφθοράς και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και πλούτου. Χρειάζεται αναγέννηση του παραγωγικού ιστού της χώρας, γιατί μόνο έτσι θα υπάρξει βάση για ανάπτυξη. Αυτή η ανάπτυξη θα πρέπει να έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο, την προστασία των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και τη δημιουργία νέων.
Μόνο με αίσθημα βαθιάς ευθύνης και συλλογική προσπάθεια από όλους, Κυβέρνηση, πολιτικές δυνάμεις, φορείς της κοινωνίας, παραγωγικές δυνάμεις και πολίτες, θα μπορέσουμε να μπούμε σε ένα δρόμο που θα προσφέρει διέξοδο στο βάθος του τούνελ.
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με τις συνέπειες της μεγάλης δημοσιονομικής κρίσης. Οι εργαζόμενοι βιώνουν μια έντονη ανασφάλεια για το σήμερα και το αύριο. Ο εφιάλτης της ανεργίας χτυπάει την πόρτα σε χιλιάδες νοικοκυριά. Η οικονομία βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Οι πολίτες της χώρας μας σηκώνουν βάρη που δεν τους αναλογούν.
Τα αίτια της κατάστασης που ζούμε όλοι σήμερα έχουν τις ρίζες τους και εκτός και εντός της χώρας. Από τη μια πλευρά η διεθνής κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος που μετατράπηκε σε δημοσιονομική κρίση για πολλά κράτη οφείλεται στις πολιτικές του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που άφησε τις αγορές να λειτουργούν ασύδοτα και χωρίς κανόνες. Από την άλλη πλευρά η χώρα μας βρέθηκε ανοχύρωτη και ευάλωτη απέναντι σε αυτή την κρίση λόγω των χρεοκοπημένων επιλογών από κυβερνήσεις του χτες και ιδιαίτερα από τις κυβερνήσεις Καραμανλή.
Για τους λόγους αυτούς η αντιμετώπιση της κρίσης έχει δύο μέτωπα σήμερα. Το διεθνές και το εσωτερικό.
Στο διεθνές και ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό επίπεδο χρειάζεται να αντιληφθούν οι κυρίαρχες δυνάμεις ότι οι καθυστερήσεις και οι παλινωδίες στη λήψη καίριων αποφάσεων εντείνουν την κρίση και ότι οι εγωιστικοί εθνικισμοί τους υπονομεύουν την έξοδο από αυτήν. Οι συνταγές που προτείνουν βασίζονται σε οικονομικά δόγματα που αδυνατούν να δώσουν λύση, αφού απουσιάζουν τα στοιχεία της ουσιαστικής αλληλεγγύης, του ρεαλισμού και της ευθύνης.
Στο εσωτερικό επίπεδο χρειάζεται σήμερα ριζική αλλαγή του κράτους, των δομών της οικονομίας και του μοντέλου ανάπτυξης της χώρας. Χρειάζεται σύγκρουση με όλες εκείνες τις δυνάμεις που έχουν συμφέρον από τη διαιώνιση της διαφθοράς και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και πλούτου. Χρειάζεται αναγέννηση του παραγωγικού ιστού της χώρας, γιατί μόνο έτσι θα υπάρξει βάση για ανάπτυξη. Αυτή η ανάπτυξη θα πρέπει να έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο, την προστασία των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και τη δημιουργία νέων.
Μόνο με αίσθημα βαθιάς ευθύνης και συλλογική προσπάθεια από όλους, Κυβέρνηση, πολιτικές δυνάμεις, φορείς της κοινωνίας, παραγωγικές δυνάμεις και πολίτες, θα μπορέσουμε να μπούμε σε ένα δρόμο που θα προσφέρει διέξοδο στο βάθος του τούνελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου